Είναι η απόδειξη για το πόσο σημαντικό ρόλο έχουν οι εκτελεστές σε ένα κομμάτι... Πάντως, πάντα ήθελα να ακούσω τον Γ. Ζαμπέτα, με αυτόν τον χαρακτηριστικό του ήχο, πως θα αντιμετώπιζε κάποιο τραγούδι του Μ. Χιώτη. Δυστυχώς, τουλάχιστον δισκογραφικά δεν συνέβη ποτέ.
Σιγά μην άφηνε ο Χιώτης άλλον να παίξει στα τραγούδια του-στις πρώτες εκτελέσεις τουλάχιστον- πάντως ο ίδιος μπορούσε να παίξει σαν τους άλλους π.χ. στου Ζαμπέτα το "Ο πιο καλός ο μαθητής" και στο "Ο αράπης" παίζει σαν τον Ζαμπέτα, απ' αυτόν πήρε άλλωστε ο Ζαμπέτας τα "στραγάλια" που κάνει στα παιξίματά του! Ο Χιώτης, λοιπόν, τους είχε όλους ίσως όμως το μοναδικό παίξιμο που δεν αντιγράφεται είναι του Τσιτσάνη, το χρώμα του είναι το πιο μοναδικό απ' όλα.
Συμφωνώ απόλυτα! Το χρώμα του Τσιτσάνη,αν όχι καθόλου, πολύ ελάχιστοι το έχουν πετύχει...πλούτιζε συνεχώς με διαφορετικές φρασεολογίες και τεχνικές στο μπουζούκι. Η εκτέλεση που τραγουδά ο Τσιτσάνης, στην "Συννεφιασμένη Κυριακή" ας πούμε, πολύ ξεχωριστό ύφος, πάνω στο τρέμολο, λεγκάτο, διφωνίες κοκ. Άξιο μελέτης, όπως και τα υπόλοιπά του κομμάτια.
Από τα πιο όμορφα ζεϊμπέκικα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ζαμπέτας το κάνει ωραίο!
ΔιαγραφήΕίναι η απόδειξη για το πόσο σημαντικό ρόλο έχουν οι εκτελεστές σε ένα κομμάτι...
ΔιαγραφήΠάντως, πάντα ήθελα να ακούσω τον Γ. Ζαμπέτα, με αυτόν τον χαρακτηριστικό του ήχο, πως θα αντιμετώπιζε κάποιο τραγούδι του Μ. Χιώτη. Δυστυχώς, τουλάχιστον δισκογραφικά δεν συνέβη ποτέ.
Σιγά μην άφηνε ο Χιώτης άλλον να παίξει στα τραγούδια του-στις πρώτες εκτελέσεις τουλάχιστον- πάντως ο ίδιος μπορούσε να παίξει σαν τους άλλους π.χ. στου Ζαμπέτα το "Ο πιο καλός ο μαθητής" και στο "Ο αράπης" παίζει σαν τον Ζαμπέτα, απ' αυτόν πήρε άλλωστε ο Ζαμπέτας τα "στραγάλια" που κάνει στα παιξίματά του! Ο Χιώτης, λοιπόν, τους είχε όλους ίσως όμως το μοναδικό παίξιμο που δεν αντιγράφεται είναι του Τσιτσάνη, το χρώμα του είναι το πιο μοναδικό απ' όλα.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα! Το χρώμα του Τσιτσάνη,αν όχι καθόλου, πολύ ελάχιστοι το έχουν πετύχει...πλούτιζε συνεχώς με διαφορετικές φρασεολογίες και τεχνικές στο μπουζούκι. Η εκτέλεση που τραγουδά ο Τσιτσάνης, στην "Συννεφιασμένη Κυριακή" ας πούμε, πολύ ξεχωριστό ύφος, πάνω στο τρέμολο, λεγκάτο, διφωνίες κοκ. Άξιο μελέτης, όπως και τα υπόλοιπά του κομμάτια.
ΔιαγραφήΠανεμορφο!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή